Tarih: Ağustos-Eylül-Ekim 2005
Gazete/Dergi: Roll
ANTONY AND THE JOHNSONS
Antony and The Johnsons I Am A Bird Now
(Sony BMG)
İdeal bir dünyada yaşıyor olsaydık, bugün müzikle ilgili herkes Antony and the Johnsons’ı en azından tanıyor olurdu. Çünkü Antony şu anda en muhteşem sese sahip şarkıcılardan biri ve en dokunaklı şarkılardan bazılarının yazarı. Antony yanlış bir bedene hapis olmuş bir oğlan çocuğu olarak Ingiltere’de doğmuş. Kız olma isteği belli ki ailesinden çok tepki görmüş: “Antony and the Johnsons” adlı ilk albümünün kapağında ve üzerin deki yazılar bunu anlatıyor: Kargacık burgacık çocuk yazısıyla, anne ve babasına yazdığı ve kapakta yer alan notlarda, “bir oğlan çocuğu olmam gerek, bir oğlan çocuğu olmam gerek” demiş. CD’nin üzerinde ise “sevgili Doktor, Ben oğlan çocuğu olmak istemiyorum, ben kız olmak istiyorum, tıpkı kızkardeşim gibi” diyen bir çocuğun el yazısı var. (Antony’nin öyküsü için Roll’un 97. sayısına bakabilirsiniz.) Bu arzu şarkılarda da ifade ediliyor: “Bir gün büyüyeceğim ve güzel bir kadın olacağım / Bir gün büyüyeceğim ve güzel bir kız olacağım / Ama bugün için bir oğlan çocuğuyum” (“For Today I Am a Boy”). Antony’nin aykırı cinsel kimliği mazohistliği de içeriyor. İlk albümünde yer alan “Crippled and the Starfish” bunun en doğrudan ifade edildiği şarkı: “Aşkın her zaman can yakıcı olmasını istediğim doğru / … Çok mutluyum / Vur Bana.” Aynı tema, “I Am a Bird Now” albümü deki “Fistfull of Love” adlı şarkıda da var: “Yumruklarını hissediyorum / Ve aşkının ifadesi olduklarını biliyorum / Kirbacı hissediyorum / Ve aşkının ifadesi olduğunu biliyorum…” Bu kadar aykırı bir cins kimliği anlatan şarkılar pek az kişiyi ilgilendirir gibi gelebilir. Ama Antony, özgül deneyimini evrenselleştirebilen gerçek bir sanatçı. Sadece sesinin olağanüstülüğü değil, melodileri ve onları işleyişi de çok etkileyici. Sesi zaten telefon rehberini okusa kulağa müzik gibi gelmesini sağlayacak denli sıradışı. Sesini Nina Simone, Bryan Ferry, Jeff Buckley ve Scott Walker arasında bir yerlerde diye tarif etmeye çalışabiliriz. Müziği ise “Antony and the Johnsons” (2000) adlı ilk albümde daha kabareye yakınken, “I Am a Bird Now”da (2005) daha soul ve şarkıcı /şarkı yazarı tarzında. Mükemmel bir albüm olan “I Am a Bird Now” daha sade ve piyano ağırlıklı, ama bazen yaylılar ve nefeslilerin katkısından da yararlanıyor. İlk albümde ise “Crippled and the Star fish” dışında olağanüstü şarkı yok, ama diğer şarkılar da vasatın üstünde. Bugün artık New York’ta yaşayan Antony’nin grubunun adı, 1969’da eşcinsel ve travestilerin Stonewall Ayaklanması’ndaki önderlerinden biri olan ve daha sonra kim vurduya kurban giden (polise göre intihar) Marsha P. Johnson’dan geliyormuş. Ama argoda “johnson”ın
“penis” anlamına geldiğini de bilmekte yarar var. “I Am a Bird Now”ın kapağında ise Andy Warhol çevresinden Candy Darling’in ölüm döşeğin de çekilmiş bir fotoğrafı görülüyor. Bu albümde Antony’ye eşlik edenler arasın da, Warhol çevresinin ünlü ismi Lou Reed de var zaten. (Karşılıklı bir hayranlık. Antony de son birkaç senedir Reed’e albümlerinde ve konserlerinde geri vokal yapıyor.) “I Am a Bird Now”da Antony’ye eşlik eden diğer isimler ise Boy George, Devendra Banhart ve Rufus Wainwright. Albümün kapanış şarkısı “Bird Guhl” de Antony “Ben artık bir kız kuşum /…/ Ve kız kuşlar uçabilir” diyor. Bu iyimserliği paylaşmamak mümkün değil, çünkü Antony gerçekten de yükseklerde kanat çırpıyor.