Tarih: Haziran 2001
Gazete/Dergi: Roll
Yazan: Ahtapotun Bahçesi
BONNIE “PRINCE” BILLY
Ease Down The Road
(Domino / Kod Müzik)
Bonnie ‘Prince’ Billy’nin (BPB) ikinci albümü ya da daha doğrusu: Will Oldham’ın bilmem kaçıncı albümü. Will Oldham sahneye albüm albüm üstüne gelmiyor. Şarkılarla geliyor. Şarkının aslında kaybolmayan gizini geri getiriyor. Şarkıdan yola çıkıyor, şarkılarla bütüne ulaşıyor. Yılda bir ya da iki yılda bir albüm fikrinin içerisinde üretmiyor. Uzaktan, elinde gitarı mütemadiyen yazıyor,
çalıyor intibaı veriyor. Beraber çalıştığı müzisyenlerin kâh biri kâh birkaçıyla şarkılarını kaydediyor. Şarkılar birikince albüme çeviriyor. Melankolinin, karanlığın, aşkın, ölümün, alayın, muzırın sınırlarında dolaşıyor; bizzat ortasında vücut buluyor.
“Ease Down the Road”, BPB’nin yaptığı en iyi albümler listesinde kendisine yukarılarda bir yer bulamaz. Will Oldham’ı ilk bu albümle tanımış olsak, belki de geri dönüp diskografisinin geri kalanını tanımak gereği duymazdık.(Ama konserler, bazen çok sevdiğiniz şarkıların etkisini yitirdiği, çok önem vermediğiniz bazılarınınsa yepyeni şeyler ifade ettiği ortamlar.) “Yolu Kolaylamak” gibi bir anlamı var yeni BPB albümünün adının. Will Oldham bir yerde bu albümü yaparken biraz işin kolayına kaçmak istediğinden söz etmiş. Bir sürü şahane albüm yaratmış birinin böyle bir kontenjanı var bette. Bundan sonra dişe dokunur hiçbir şey yapmasa da, o kontenjan hep olacak. Will Oldham şımarttı bizleri. Çıtayı çok yükseltti. Özellikle de “I See A Darkness”la (1999) -ki 1993’ten beri bir sürü albüm çıkaran Oldham’ı, çoğunluk gibi, biz de bu albümle tanımıştık. Henüz Oldham tarafından şımartılmamışsanız, “Ease Down the Road” ısınma turu olarak çok iyi bir albüm. Oldham’ı daha aydınlık bir yanıyla tanırsanız, zamanla karanlığı görmeye gözleriniz daha kolay alışabilir. (Konser başladıktan birkaç şarkı sonra Will kemerini çözüyor, fermuarını açıp pantolonunu sıyırıyor. Dededen kalma kara bir don görünüyor. “Salon çok sıcak, onun için bu paçalı donu çıkaracağım” deyip kulise yöneliyor. Sonra elinde donuyla salona dönüyor ve tabii ki donunu seyircilere atıyor. Uzağımıza düşüyor ne yazık ki.) Şu yazı bir işe yarasın. Gidin bu albümü alın, bir yerlerden edinin. Beğenmezseniz, gelin bize satın. Arka arkaya dinleriz.
Paradiso konser salonu, Amsterdam, 11 Nisan. BPB konseri başlayalı iki saat kadar olmuş. Konseri bitiriyor BPB. Ama daha çok istiyoruz. Geliyor ve “Ease Down the Road” dan “Careless Love”ı enstrüman eşliği olmadan söylüyor. 39 şarkılık ve yaklaşık üç saatlik bir konserin zirvesi bu.