Tarih: Mart 2009
Gazete/Dergi: Roll
ANTONY & THE JOHNSONS
The Crying Light
(Secretly Canadian)
Antony’nin ilk iki albümünde insanı olduğu yere mıhlayan şarkılar vardı: ”Cripple and the Starfish”, ”For Today I Am a Boy”, ”My Lady Story” ve ”Fistful of Love” gibi. Bu şarkıların ortak özelliği, cinsel kimlikle ilgili oluşlarıydı. Antony erkek vücuduna hapsolmuş bir kadın olmanın acısını yaşıyor, eşitlik talep ediyordu. Sonra Antony birden çok yüksekten uçmaya başladı ”I Am A Bird Now” ile. Carnegie Hall’larda konserler verdi, Mercury Prize’lar kazandı. Ve Antony’yi sonra YouTube’da kendi cinsel kimliğinin, heteroseksüel erkek ve kadın kimliklerinin üstünde, aşkın bir niteliğe sahip olduğunu söylerken gördüm. Eşitlik talep ederken, sollayıp geçmişti bile altında ezildiği egemen cinsel kimlikleri.
Antony’den hep aynı türden, cinsel kimliğine değinen acılı şarkılar talep etmek insafsızca olurdu. Ne mutlu ona ki artık kendini ezik hissetmiyor. Ama Antony’yi Antony yapan temel özellik de böylece bir miktar, önemli bir miktar kaybolmuş oldu. ”The Crying Light”da cinsel kimlik meseleleri yok, görebildiğim kadarıyla. O kadar sarsıcı şarkılar da yok dolayısıyla. Bu, bu albümün kötü olduğu anlamına gelmiyor kesinlikle. Gayet düzgün bir albüm ”The Crying Light”. İyi bir orkestrasyon, Antony’nin büyüleyici sesi, güzel melodiler ”The Crying Light’ı” rahat dinlenebilir belki gayet uzun ömürlü bir albüm yapıyor. Acılı cinsel kimlik şarkıları olmaması albüme neşeli bir tonun hakim olduğu anlamına gelmiyor. Yine karanlık temalar egemen. Doğanın yok oluşu ve ölüm teması sık sık karşımıza çıkıyor. Ama bu kez baş kaldırıdan çok bir kabulleniş hali egemen. 25 şarkı arasından seçilmiş 10 şarkı var albümde ve bunların hiçbiri belli bir düzeyin altına inmezken hiçbiri de çok öne çıkmıyor. Rahatlıkla önerebileceğimiz, ama ”I Am A Bird Now” gibi bir başyapıt olmaktan da uzak bir albüm, belki de bir geçiş dönemi albümü ”The Crying Light”.