TARİH: 22 Mart 2008
GAZETE/DERGİ: Birgün
Korku ruhu kemirir
Yönetmen: Gus Van Sant, Oyuncular: Gabe Nevins, Taylor Momsen, Christopher Doyle, Lauren McKinney
GUS van Sant’i son filmi ‘Paranoid Park’ yönetmenin gençlik ve ölümle ilgili filmleriinn temalarını bir yandan yeniliyor bir yandan da diğer filmlerde olamayan başka bir boyuttan sesleniyor. Bu film çok daha öznel bir bakış açısıyla yapılmış, bu bakış açısı da filmin kahramanı Alex’in bakış açısı. Belki bakış açısı da değil de Alex’in bilinç akışı demek daha doğru. Büyük bir travma yaşayan, bu travmayı başkalarıyla paylaşamayan bir delikanlının olayları yerli yerine oturtma çabasını, o zihnin içinden izliyor gibiyiz. Alex’in kafası yaşadıklarıyla hesaplaşmayı her an sürdürüyor ama Alex’in hayattan kopukluğunun tek nedeni bu değil. Alex bir güvenlik görevlisinin ölümüne neden oluyor istemeden, yaşadığı travmanın nedeni bu. Paranoid Park denilen, kaykaycı mekânında tanıştığı kendinden yaşça büyük bir gençle bir trene kaçak biniyor Alex. Kendilerini indirmeye çalışan görevliyi itiyor. Yere düşen görevlinin üzerinden bir tren geçiyor. Belden aşağısı kopmuş görevlinin yardım isteyen gözlerle kendisine bakışını Alex’in unutması mümkün mü?
Ama Alex’in tek sorunu bu değil. Parçalanmış bir ailenin çocuğu olan Alex, kız arkadaşıyla da tamamen ayrı telden çalıyor. Dışa dönük ve yüzeysel bir kız olan sevgilisiyle içe dönük, duyarlı Alex tam bir tezat oluşturuyorlar. Alex belki de kızlardan çok erkeklerden hoşlanıyor ve Paranoid Park’taki delikanlılarda bulduğu da böyle bir cinsel cazibe. Ama bunu ne Alex ne de seyirci tam olarak bilebiliyor. Alex güvenlik görevlisinin ölümüne neden olduğu için polisin kendisini yakalayıp cezalandırmasından korkuyor ama belki paranoyasının ardında eşcinsel olduğu için cezalandırılmak da var.
Film Alex’in, sevgilisinden çok daha zeki ve duyarlı olduğu belli olan başka bir kız arkadaşının önerisiyle yazdığı günceyi izliyor. İnsan zihninin ileri geri gitmesi gibi, film de zaman içinde sıçrıyor, yavaşlıyor, hızlanıyor. Sonuç olarak Paranoid Park karmaşık bir ruh halini çok başarılı bir biçimde ifade ediyor. Klasik anlamda bir öykü anlatmaktan çok bir var oluş halini hissettiriyor. Filmin internetten bulunan amatör oyuncuları da çok iyiler.