TARİH: 10 Ocak 2015
GAZETE/DERGİ: Birgün
Hollywood neden bu kadar iğrenç bir yer; nasıl oldu da bu hale geldi gibi sorularla ilgilenmiyor film…
Cronenberg, Cannes’da Julian Moore’a en iyi kadın oyuncu ödülü kazandıran son filmi “Yıldız Haritası”nda Hollywood’u tam bir cehennem olarak tasvir etmiş. İşin ironik yanı, filmde oynayan oyuncuların hepsi Hollywood’un “A” kategorisi oyuncuları arasındalar.
Filmin cehennemlik olmayan tek bir karakteri bile yok ya da ben hatırlıyamıyorum. Annesinden nefret eden ama onunla rekabetini sürdüren aktris Havana (Julianne Moore), ünlülerin gurusu/terapisti/masörü olarak Doktor Weiss (John Cusack), onun depressif eşi/kızkardeşi olarak Christina (Olivia Wlliams), onların uyuşturucu bağımlısı küçük oğulları, Hollywood yıldızı Benjie (Evan Bird), Benjie’nin piromanyak/şizofren ablası Agatha (Mia Wasikowska), Agatha’yı “malzeme” olarak gören ve deneyim için onla yatan şoför Jerome (Robert Pattinson)…
Elde var sıfır
Bu hırs, rekabet, haset, açgözlülük ve akla gelebilecek her türlü fenalık gösterisinden elde pek bir şey kalmıyor. Ensest ilişki filmin neredeyse her aşamasında bir miktar var, gerçek ya da fantezi düzeyinde. Ama sanki ensest Hollywood’a içkin, Hollywood’a özgü bir şeymişcesine durduğu için ne düşüneceğimi bilemiyorum.Ve bütün bu kötülükleri izlemek bir yerden sonra insanı duyarsızlaştırıyor. Olabilecek en kötü şeyin olacağını tahmin eder hale geliyorsunuz. Hollywood neden bu kadar iğrenç bir yer, nasıl oldu da bu hale geldi gibi sorularla ilgilenmiyor film. Bir zamanlar birçok ilerici, solcu ve komünist sanatçının parçası olduğu ama 1950’lerdeki MacCarthy döneminde sterilize edilen bu dev kapitalist propaganda makinesine duyulan öfkeye katılmamak mümkün değil ama öfkenin de tek başına bir şeye faydası yok. Filmde beni Julianne Moore’dan çok Evan Bird etkiledi. Bu küçük yaşta böyle bir rolün altından kalkmak her türlü takdire şayan.