TARİH: 8 Temmuz 2005
GAZETE/DERGİ: Birgün
Bir intikamın peşinde
Yönetmen: Constantine Giannaris Oyuncular: Stathis Papadopoulos, Theodora Tzimou, Giannis Stankoglou, Minas Hadjisavas Türü: Dram Ülke: Yunanistan – Türkiye
Erkeklik, eğer bir organla özdeşse bu hangi organdır? Efendim? Yok hayır, yanıldınız, cevap o organ değil. Erkeklik kıçtadır. Kadınlık zaten negatif bir tanım olduğu için kadın tecavüze uğradığında namusu gitse de (ona sahip olduğunu düşünen erkeğinkiyle birlikte) kadınlığı gitmez (hatta kimileri için cazibesi de artabilir). Ama erkek bir duhul olayına (penetrasyona) maruz kalırsa erkekliği gider. “Eve Dönerken”in erkek kahramanının başına bu geldiğinde ve nişanlısının ailesi kızını vermekten vazgeçtiğinde o yüzden annesi “oğlum bir erkektir” diye ısrar eder.
“Eve Dönerken” Yunanistan’da yaşanmış bir olaydan yola çıkmış. Elion Senia (Stathis Papadopoulos) Yunanistan’da yaşayan Arnavut bir göçmen işçi. Bütün yoksul göçmenler gibi ırkçı aşağılamalara maruz kalmış. Yasadışı işlere de bulaşmış; Yunanlı bir polisle birlikte silah kaçakçılığı yapmış. Yunan polisinin tecavüzüne uğramış, işkence görmüş. Başta da dediğimiz gibi yoksulluğu ve başına gelenler yüzünden nişanlısını kaybetmiş.
Bütün bu trajik hikâye hem intikam hem de haklılığını kanıtlama amaçlı korkunç bir eyleme soyunmasına neden olmuş. Bir yolcu otobüsünü kaçırıp fidye istiyor Elion, bir de Arnavutluk’a memleketine gitmesine izin verilmesini. Elion için üzülmemek mümkün değil ama film ona fazlasıyla sempatiyle bakıyor. İnsanları silah zoruyla rehin almak, yaşama haklarını riske atmak bu kadar sempatiyi hak etmiyor. Gerek Yunan gerekse Arnavut polisinin Elion’la kıyaslanmayacak kadar kötü olmaları, acımasızca işkence yapıp adam öldürmeleri yine de Elion’u melek yapmıyor. Film hayatları bir anda allak bullak olan ve ölüm tehdidi altında yaşayan rehinelere, Elion’a gösterdiği sempatiyi göstermiyor. “Eve Dönerken” orta karar bir film, izleyicinin dikkatini sonuna kadar ayakta tutmayı başaramıyor. Yine de seyredilebilir.