TARİH: 26 Kasım 2011
GAZETE/DERGİ: Birgün
Buralı Olmanın Yüceliği ve Sefaleti
Dedemin İnsanları”nı seyrederken mucizevî bir şey oluyor: Kendimi daha iyi bir insan olmuşum gibi hissediyorum! Yara bere içindeki ruhum tedavi oluyor, “iyi”leşiyor. Kadim zamanlardaki büyücü doktorların yaptığı da buydu herhalde. Çağan Irmak bizi tedavi etmeye çalışıyor ve oldukça başarılı da oluyor. Mübadele, Kıbrıs Savaşı ve “bütün kötülüklerin anası” (öyle olmasa da bunu hak ediyor) 12 Eylül’le hesaplaşıyor; ırkçılığa ağzının payını veriyor. Bütün bunları çoğu zaman tadına doyum olmaz diyaloglarla, çok iyi mizansenlerle beceriyor. Bazen teatral olsa da, duygusallık dozunu bir çimdik kaçırsa da Irmak’a “usta, eline sağlık!” diyorum. “Dedemin İnsanları”nı kaçırmayın!