TARİH: 17 Ekim 2009
GAZETE/DERGİ: Birgün
Komünizm öcüsü ölmez!
‘Zafer Çocukları’ 1956’daki Macar ayaklanması çerçevesinde bir aşk hikâyesi anlatıyor. Film klişelerle ve seyirci manipülasyon teknikleriyle tıka basa dolu. Mesajı ise ‘Kahrolsun Ruslar, yaşasın Macarlar!’dan ibaret denilebilir.
Buna ‘Kahrolsun Komünizm, Yaşasın Din!’ gibi ekler de yapılabilir. Ama bu eklerin içeriği ilk slogandakilerin içeriği kadar güçlü değil. Asıl mesaj milliyetçilik üzerinden. Bugün böyle bir film yapmanın manası ne olabilir? Ortada komünizm filan kalmamışken, korkunç komünist Rus imgesini yeniden hatırlatmanın bugünün Macaristan’ına söylediği şey ne? Halinize şükredin, neo-liberalizme katlanın, yoksa sizi öcüler kapar gibi bir şey herhalde.
Filmin kahramanı Karcsi milli bir sutopu oyuncusu. Apolitik biriyken Viki adlı militan bir genç kızla tanışır Karcsi ve ona aşık olur. En ilkel ve sevimsiz tekniklerle kızın gönlünü çalar (“Bu dudaklar daha iyi işlerde kullanılmalı” gibisinden). Karcsi de dolayısıyla politikaya bulaşır ve Ruslara karşı mücadeleye başlar. Sovyet tankları Budapeşte’yi bombalarken, Karcsi’ye Melbourne Olimpiyatları’nda, Rus sutopu takımının kalesini bombalama görevi düşer.
Eski sosyalist ülkeler bugün Nato’ya üye olmak, Irak ve Afganistan’da AB ve ABD’ye destek vermek ve CIA’nin işkence uçaklarına havaalanlarında hizmet sağlamak için sıraya dizilmiş durumdalar.
Bugün sıcağı sıcağına yaşanan şeyler bunlar ve bir ülkenin başka ülkeleri işgal etmesi aleyhine söylenebilecek çok materyal sağlıyorlar. Madem bir propaganda filmi yapacaktınız, bugün için anlamı olan bir şeyler söyleseydiniz bari diyeceği geliyor insanın, ‘Zafer Çocukları’nı seyrederken. Milliyetçilik ve dinden başka bir önerisi olsaydı ya da keşke filmin. Macar milli marşı eşliğinde sinemayı terk ederken, seyircinin kafasında ‘pis Ruslar’dan başka bir düşünce kalmış olmuyor.